'HET WAS EEN WENS VAN MIJ OM SAMEN MET OUDEREN DIE DE OORLOG HEBBEN MEEGEMAAKT EEN BUNDEL VAN VERHALEN UIT TE BRENGEN EN HET IS NU WERKELIJKHEID GEWORDEN'
NA RUIM 1,5 JAAR SCHRIJVEN VERSCHEEN MIJN BOEK OP 11 APRIL 2020 IN DE BOEKHANDELS
Voor mijn hbo-studie Sociaal Werk liep ik in 2018 stage bij Sociaal Goud, een stichting die een bijdrage levert aan het welzijn van ouderen, ondermeer door de verbinding met jongeren te leggen. Ik werd buddy van mevrouw Bensink. Al snel werd me duidelijk dat deze lieve vrouw een onverwerkt oorlogstrauma met zich meedroeg. Mijn gevoel zei dat ik hier iets mee moest doen. Haar verhaal mocht ik optekenen, wat voor mij de aanzet was om meerdere verhalen van ouderen te verzamelen. Zo zou ik waardevolle verhalen kunnen vastleggen die over een beperkt aantal jaren niet meer verteld kunnen worden. Het aantal mensen dat de Tweede Wereldoorlog bewust heeft meegemaakt, wordt immers steeds kleiner.
Mijn reis ging verder, meer mensen werden bezocht. De verhalen pakten mij, raakten me soms zo diep dat ik er ’s nachts niet van kon slapen. Omdat ik zelf moet leven met de gevolgen van hersenletsel door een auto-ongeluk, voelde ik een verbinding met deze lieve ouderen, van wie het leed vaak ook niet zichtbaar is. Door mijn problemen soms te benoemen, ontstond er een innige band. De gruwelijkheden van de oorlog heb ik niet meegemaakt, het ‘ik kan me dit wel voorstellen’ had ik niet, maar toch voelde ik in mijn diepste hun (verborgen) verdriet.
HET INITIATIEF GAAT DOOR! WE DUIKEN IN HET LEVEN VAN DE LAATSTE OOGGETUIGEN
OM ALLES ER NOG ÉÉNMAAL UIT HET HALEN WAT ER IN ZIT, ZODAT WE DEZE HERINNERINGEN IN LEVEN HOUDEN VOOR DE JONGERE GENERATIES
Ik wil meer verhalen uit het boek “Dit nooit weer” voor het voetlicht brengen, omdat mijn missie nog niet voltooid is, want de tijd haalt ons in en dat besef wordt mij steeds duidelijker. Hoelang heb ik of hebben we nog om te leren van de levensverhalen van ooggetuigen die 1940 - 1945 hebben overleefd?
EEN GESIGNEERD EXEMPLAAR VAN HET UITVERKOCHTE BOEK
Samenvatting: In 2020 viert Nederland vijfenzeventig jaar bevrijding van de Duitse bezetting. De groep mensen die de Tweede Wereldoorlog bewust heeft meegemaakt wordt steeds kleiner. Geartsje Pols tekende van ruim twintig mensen de persoonlijke oorlogs- en bevrijdingsverhalen op. Over de wijze waarop gezinnen uiteen werden gescheurd, de honger, de angst, de ontberingen in strafkampen. En ook de verhalen van kinderen waarvan de ouders lid waren van de NSB, en de gevolgen die dat had voor hun verdere leven. Uit de verhalen komt ook dankbaarheid naar voren, bijvoorbeeld van kinderen uit de Randstad die tijdens de Hongerwinter in Friesland verbleven.